مقدمه:
قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان، برگرفته از تصریحات آیات قرآن کریم و روایات معتبر شیعه از اهل بیت طاهرین (علیهمالسلام) است. این روایات، از منابع معتبر حدیث شیعه، برگرفته شده است. یکی از این منابع، عبارت است از:
النوادر (نوادر راوندی)
این کتاب، نوشتهی سید جلیل، ابو الرضا، ضیاء الدین، فضل الله بن علی بن عبید الله حسینی راوندی، از علمای نامآور و از مشایخ بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است و موضوع آن، روایات اخلاقی، مواعظ و مستحبات میباشد.
این کتاب و روایات آن در میان علمای شیعه و سنی مورد قبول بوده و سند آن نیز معتبر است و از طرق گوناگونی نقل شده است. این کتاب در طول هزار سال، پیوسته مورد توجه علما و بزرگان شیعه و سنی قرار گرفته و از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار بوده است.
در حقیقت، روایات این کتاب، بجز بخش کوچکی از آخر آن، گلچینی از روایات اخلاقی کتاب اشعثیات است. علامه مجلسی نیز این مطلب را تأیید نموده و مینویسد: «و أکثر أحادیث هذا الکتاب مأخوذ من کتب موسی بن إسماعیل بن موسی بن جعفر (علیهالسلام) الذی رواه سهل بن أحمد الدیباجی عن محمد بن محمد بن الأشعث عنه»
با توجه به آنچه بیان شد که نوادر تقریبا به عنوان گلچین اشعثیات است، با بررسی اعتبار اشعثیات، ارزش و اعتبار نوادر نیز روشن میگردد.
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها: حاج فردوسي, منهاج فردوسيان, قرآن, عرفان, اسلام ناب, تشيع خالص, سير و سلوک, سير الي الله, معرفت, معرفة الله, قاضي, علامه طباطبايي, علامه طهراني, منهاجي, نقد منهاج فردوسيان, اشکالات منهاج فردوسيان, اشکال حاج فردوسي, ظهور, امام زمان, امام عصر, بهجت, آيت الله بهجت, سيد هاشم حداد, پناهيان, محمد شجاعي, مرکز نشر, آيت الله, تصوف, صوفي, رسم الخط, قرآن, القرآن العظيم, القرآن العزيز, القرآن المجيد, رسم الخط حاج فردوسي, رسم الاملاء,